دنیای ما

روياهايمان را دزداني كه در كوچه هاي زندگي
ماسكي از عشق بر چهره زده اند و ما معشوق مي پنداريمشان
مي دزدند
و اين گناه ِ ما نيست

دل مي سپاريم
دل مي سوزانيم
دلمان را مي شكنند
وجودمان را مي سوزانند
و اين گناه ِ ما نيست

، مهم نيست كه عشقمان را شايسته نمي دانند
، قلبمان را مي شكنند
روياهايمان را به دست باد مي دهند

مهم اين است كه
شكسته هاي دلمان را يه يكديگر بند مي زنيم
روياهايمان را دوباره از باد مي گيريم
و دوباره عاشق مي شويم
تا دوباره و دوباره دلمان شكسته شود
و روياهايمان را باد با خود ببرد

عزيز دلم، دخترم
اين رسم ماست
...ما هميشه عاشقان... هميشه عاشقيممهم نيست بر كه ... كه بر دل ِ خود عاشقيم