تاريخچهء پرچم ايران...
نخستين اشاره ای که به پرچم ايران شده به زمان کاوه آهنگر بر ميگرده که پيشبند چرمی خود را بر سر چوب زد و بر عليه ستم ضحاک شورش کرد... پس از وی فريدون آنرا نماد ملی ايرانيان کرد و رنگهای زرد؛ سرخ و بنفش رو برای اون انتخاب کرد... پس از فتح ايران توسط اعراب؛ ايرانيان تا ۲۰۰ سال پرچم نداشتند! (بجز ابومسلم خراسانی و بابک خرمدين که پرچمهای سياه و سرخ داشتند)
سلطان محمود غزنوی پرچمی سياه رنگ که عکس ماه بر روی آن بود داشت... پس از وی سلطان مسعود به دليل علاقه به شکار «شير» عکس شير را جايگزين ماه کرد. تا اينکه در زمان صفويان پرچم ايران رنگی سبز داشت و علامت «شير و خورشيد» بر روی آن بود (البته بجز دوران شاه اسماعيل اول و شاه تهماسب)... شير علاوه بر سمبل دلاوری نشانهء «ماه مرداد» است که در آن خورشيد در اوج بلندی و گرمای خود قرار دارد. خورشيد هم علامت کيش مهرپرستی ايرانيان است...
پرچم ايران تا زمان قاجار مانند پرچم اعراب سه گوش بود... در زمان نادرشاه پرچم شاهی از ابريشم سرخ و زرد بود اما پرچم ملی سه رنگ سبز؛ سفيد و سرخ بود... به نظر می رسه همين پرچم شالودهء پرچم کنونی ايران باشه ولی تا اين زمان هم پرچم ايران سه گوش بود و در دورهء آقامحمدخان شکل آن از سه گوش به چهار گوش تغيير کرد... آقامحمدخان به دليل اينکه با نادرشاه دشمنی داشت رنگهای سفيد و سبز رو از پرچم برداشت و فقط سرخ رو به جا گذاشت اما بعدها امير کبير با استفاده از پرچم نادرشاه طرح پرچم کنونی ايران رو ريخت و در زمان مشروطيت رنگهای سبز؛ سفيد و سرخ در قانون اساسی به رسميت شناخته شد...
البته برای هر کدام از رنگها توجيهی داشتند. بدينگونه که:
رنگ سبز رنگ دين اسلام است... رنگ سفيد نشانهء زرتشتيان و صلح و دوستی... رنگ سرخ هم رنگ خون شهيد و امام حسين(ع).
طول پرچم ايران کمی بيشتر از يک و نيم برابر عرض آن است... در زمان جمهوری اسلامی پرچم ايران کمی تغيير کرد و علامت «شير و خورشيد» از روی آن برداشته شد و کلمهء «الله» در ميان آن نوشته شد و پيرامون پرچم نيز کلمهء «الله اکبر» رو نوشتند که کمی شبيه سيکهای هندی (يک گروه جدايی طلب هندی) می باشد.
fa.wikipedia.org/wiki/پرچم_ایران -
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر