یکدیگر را دوست بدارید اما از عشق زنجیر مسازید..
بگذارید عشق همچون دریایی مواج میان ساحلهای جانتان در تموج واهتزاز باشد...
جامهای یکدیگر را پر کنید اما از آن منوشید...
.ازنان خود به یکدیگر هدیه دهید،اماهر دو از یک قرص نان تناول نکنید..
.به شادمانی با هم برقصید و آواز بخوانید،اما بگذارید هر یک برای خود تنها باشید..
..همچون سیمهای عود که هر یک در مقام خود تنهاست اما همه یک آهنگ می ترنمند....
دلهایتان را به هم بسپارید،اما به اسارت یکدیگر مدهید،زیرا تنها دست زندگی است که می تواند دلهای شما را در خود نگاه دارد....
در کنار هم بایستید،اما نه بسیار نزدیک،از آنکه ستونهای معبد به جدایی بار بهتر کشندو بلوط وسرو در سایهٌ هم به کمال رویش نرسند