۱۳۸۸ بهمن ۱۶, جمعه

وقتی دلمون تنگ می شود





گاهی روزها و یا هفته ها می گذرد بی انکه حرکت محبت امیزی از کسی ببینیم چنین دورهایی سخت است انگار محبت و مهر در بین انسانها از بین رفته است و زندگی گویی صرفا به مساله ادامه حیات تبدیل شده است
استاد می گوید : باید بخاریها یمان برسیم باید هیزم بیشتری در انها بگذاریم و سعی کنیم زندگیمان را که تبدیل به اتاق تاریکی شده روشن کنیم وقتی صدای شعله و ترق ترق چوبی را که می سوزد می شنویم و وقتی به حکایت های که شعله های اتش را تعریف می کنند گوش می دهیم دوباره امید به قلبمان بر می گردد
اگر ما توانایی عاشقی را داشته باشیم توانایی این را هم خواهیم داشت که از عشق و محبت دیگران بر خوردار شویم این مساله فقط به زمان احتیاج دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر