۱۳۹۰ تیر ۲۵, شنبه

.

 
 

Sent to you by ali90 via Google Reader:

 
 

by Nirvana on 7/6/11

چیزی برای گفتن نیست
وقتی گوری عمیق خانه‌ی ماست
وقتی شعرهای عاشقانه سنگِ گور می‌شوند
وقتی دعا می‌کنیم زودتر بمیریم
وقتی هر ساعتی که می‌نوازد
ما را به مرگ نزدیک می‌کند
وقتی کسی دوست‌مان نمی‌دارد
ما را برای همین آفریده‌اند
که معجزه‌ای ببینیم و باورش نکنیم
که شعری بخوانیم و فراموشش کنیم
که در چهره‌ی مرگ خیره شویم و بخندیم
که شب را به روز
گور را به خانه
مُرده را به زنده
ترجیح دهیم.
ما را برای چه آفریده‌اند
وقتی قرار نیست بمیریم
وقتی مُرده‌ایم.


وینسیوس دِ مورائس
ترجمه‌ی محسن آزرم

 
 

Things you can do from here:

 
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر